Augustin Sokolovski
Dziś Kościół czci pamięć Świętego Proroka Bożego Jeremiasza. Był jednym z czterech wielkich proroków biblijnych. Podobnie jak Izajasz, Ezechiel i Daniel, Jeremiasz prorokował słowem i czynem, przygotowując świat na przyjście Chrystusa Mesjasza.
Słowo "wielcy" w odniesieniu do tych czterech proroków niezupełnie oddaje dokładnie znaczenia takiej nazwy. W stosunku do pozostałych dwunastu proroków, którzy pozostawili po sobie księgi prorocze i nazywani są małymi prorokami, należy ich postrzegać jako większych. Rzeczywiście, pisma tych czterech proroków są bardziej ważne pod względem treści i poruszanych tematów, o ich życiu zachowało się znacząco więcej informacji.
W starożytnym Kościele, a później w prawosławnym Konstantynopolu, prorocy Starego Testamentu, zarówno wielcy, jak i mali, byli bardzo poważani. W dzisiejszych czasach o tym niegdyś wielkim pważaniu biblijnych Sprawiedliwych świadczy znaczenie, jakie nadal w pobożności ludowej, przywiązuje się do dnia pamięci proroka Eliasza. Pozostali prorocy niestety stali się tylko imieniem w kalendarzu liturgicznym. W ten sposób odchodzi w niepamięć świętej historii, przestaje być świadoma sukcesja Przymierza, coraz bardziej zanika głos wstawiennictwo świętych Sprawiedliwych, czego potrzebuje pielgrzymujący Kościół.
Prorok Jeremiasz urodził się około 650 roku przed Chrystusem. Z pochodzenia był kapłanem. Za panowania pobożnego króla Jozjasza Pan wezwał Jeremiasza do głoszenia kazań. Służba ta trwała ponad czterdzieści lat pod rządami samego Jozjasza i czterech kolejnych królów. Był to jeden z najbardziej ciężkich czasów w historii Ludu Bożego. Jeremiasz prorokował rychłe przybycie Babilończyków i zniszczenie Jerozolimy. Według Pisma Jeremiasz stał się żałobnym świadkiem zagłady świątyni i miasta. Na polecenie Boga ukrył w nieznanym miejscu w jaskini "tabernakulum, Arkę Przymierza i Ołtarz kadzielniczy" (2 Mak 2,5). Księga proroka Jeremiasza jest bardzo ważna i zawiera 52 rozdziały. Innym wielkim utworem proroka jest "Lament Jeremiasza".
Byłoby godnym i sprawiedliwym pamiętanie o dniach miesiąca nie w formie kolejnych liczb, ale według dni pamięci świętych. Tak zdarzało się, że właśnie tak prawosławni odliczali czas w minionych stuleciach. Stąd tak wiele powiedzeń i znaków o pogodzie i zjawiskach przyrodniczych związanych z dniami pamięci tego lub innego świętego. Dzień pamięci proroka Jeremiasza jest łatwy do zapamiętania. Co roku przypada na dzień pierwszego maja według kalendarza juliańskiego.
Święty Prorok, którego pamięć jest czczona pierwszego maja, będąc zwiastunem wiosny w Chrystusie czasu odkupienia ludzkości, Jeremiasz po upadku Jerozolimy, został zwolniony z niewoli przez Babilończyków, ale za to był zniewoleni przez współplemieńców, którzy uciekli do Egiptu. W Krainie wygnania, jak mówi Tradycja, Jeremiasz został ukamienowany za nieustanne karcenie grzechu. Przez swoją śmierć Płaczący Prorok objawił nadchodzące męki Mesjasza, którego nadejście prorokował.