Augustin Sokolovski
Kościół Powszechny wierzy i wyznaje, że Pan Jezus został ukrzyżowany i umarł na krzyżu. Spoczął snem Wielkiej Soboty. Tak oto spełniło się proroctwo, które dał Pan Bóg Mojżeszowi w księdze Wyjścia Izraelitów z Egiptu (Wj 20.8).
Wg Ewangelii Józef z Arymatei 'położył Jezusa w swoim nowym, dla siebie sporządzonym grobie (Mt 27,60). Przecież według słów Chrystusa w Ewangelii, On nie tylko nie miał miejsca na pochówek, ale nawet nie miał miejsca, gdzieby mógł odpocząć, przyłożyć swoją głowę” (Mt 8,20).
"Twoją śmierć, Panie, ogłaszamy i wyznajemy Twoje zmartwychwstanie" - czytamy w starodawnych księgach liturgicznych. Wiara Kościoła sugeruje, że odpoczynek, a raczej pobyt Pana w objęciach śmierci nie był długi.
Według świadectwa listu Apostoła Piotra i tekstów starożytnych symboli, niebecność na świecie Pana w Wielką Sobotę nie była samo-unicestwieniem, ale czasem oddanym przez Niego przebudowie świata, czyli czasem ekonomicznego, aktywnego niestrudzonego działania. 'To jest czas, w którym działa Pan' - jak mówi Liturgia.
"Jezus Chrystus, aby nas przyprowadzić do Boga, aby zgładzić grzechy świata przcierpiał na Krzyżu męki śmierci za nasze grzechy; sprawiedliwy cierpiał za niesprawiedliwych. Jego ciało zostało uśmiercone, ale On, ożywiony w Duchu Świętym duchom znajdującym się w ciemności piekła, zstąpiwszy w jego najgłębsze mroki, głosił Dobrą Nowinę" (1 Piotr 3,18-19) - pisze Apostoł Piotr.
Tak więc, zstąpiwszy do piekła jako Duch, niszcząc nawet najbardziej tajemne zakamarki piekła, Pan Jezus zniósł święto Soboty.